Jak młodzi ludzie postrzegają polską prezydencję w Radzie Unii Europejskiej? Czy władze w Polsce dostrzegają realne problemy młodzieży? Jakie konkretne działania można podjąć, by ich głos był lepiej słyszany? To tylko niektóre z pytań, które wybrzmiały podczas konferencji „Bezpieczeństwo, Europo! Co dalej, Europo? – o Polskiej Prezydencji w Radzie UE i co po niej zostaje dla Młodych?”, zorganizowanej w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku przez Polską Radę Organizacji Młodzieżowych.
Podczas panelu dyskusyjnego, który miałem przyjemność moderować wspólnie z Olą, Jankiem, Wiktorem i Mateuszem, poruszyliśmy szereg ważnych tematów. Pokazałem polskie podręczniki do nauki emocji i empatii – innowacyjne materiały edukacyjne, które zdobywają uznanie nie tylko w Europie, ale również w Japonii.
Nie zabrakło także trudniejszych wątków, takich jak brak systemowego wsparcia dla młodzieży czy ograniczone możliwości wpływu na decyzje publiczne. Dużo uwagi poświęciliśmy radom młodzieżowym – jako przestrzeni, w której młodzi ludzie mogą realnie działać i kształtować swoje otoczenie. Zaprosiłem uczestników do włączenia się w prace nad nowelizacją ustawy samorządowej, której celem jest wzmocnienie roli i znaczenia młodzieżowych rad.
To była inspirująca i merytoryczna debata – pokazująca, że młode pokolenie nie tylko ma głos, ale też chce i potrafi go skutecznie wykorzystać.