Port Morski w Elblągu, po wykonaniu kanału przez Mierzeję ma zagwarantowany szybki wzrost przeładunków do ok. 2 mln ton rocznie. Takie przeładunki zapewni mu tylko przeniesienie przeładunków jednostek małych (o zanurzeniu do 4,5 m) z Gdańska do Elbląga. Gdańsk bowiem takimi jednostkami nie jest zainteresowany. Teraz je przeładowuje, bo nie ma innego portu, który mógłby je przejąć.
Przypomnę, że chodzi o około 600 jednostek (15-18% wszystkich), przeładowujących z Gdańsku ok. 2,2 mln ton (4%), ale dających Portowi Gdańsk zaledwie ok. 2% przychodów. Te środki powinny zostać w Elblągu. Służyć rozwojowi portu, wspieraniu miasta – np. sponsoring, a nie zostać przekazane do Warszawy czy Gdańska. Dlatego port powinien zostać własnością Elbląga.
Państwo obiecuje kwotę do 100 mln zł na rozwój portu w Elblągu. Ale w tej kwocie ma się mieścić koszt dokończenia budowy kanału przez Mierzeję, którą to inwestycję Państwo wstrzymało 900 metrów przez nabrzeżami portu, właśnie po to, by szantażować port. Po jej wykonaniu może się okazać, że na rozwój nie zostanie nic, bo dokończenie inwestycji ma kosztować ok. 70 mln zł.
Państwo chwali się też, że porty państwowe dobrze funkcjonują. Ale mówią tylko o czterech portach znaczeniu podstawowym, a Państwo jest właścicielem jeszcze 16 portów mniejszych (Dźwirzyno, Frombork, Jastarnia, Karsibór, Kąty Rybackie, Krynica Morska, Lubin, Łeba, Nowa Pasłęka, Nowe Warpno, Przytór, Rowy, Sierosław, Tolkmicko, Trzebież, i Wolin). (Samorząd – 11).
Niestety, raport NIK z 2019 roku pokazuje, że państwo jest złym właścicielem portów mniejszych. Nie zapewnia odpowiednich głębokości dróg dostępowych. Inwestycje w tym zakresie zapewniają 30% potrzeb (21,5 mln zł z 69 mln zł potrzeb).
